het Verschoningsrecht van Advocaten in de Onderzoekspraktijk

de toekomst van de geheimhoudingsplicht van strafrechtadvocaten in de

ondernemingsrechtelijke praktijk

Het professionele verschoningsrecht is een belangrijk onderdeel van ons

rechtsstelsel en waarborgt dat advocaten hun essentiële juridische

hulpverleningstaak kunnen uitvoeren. Tegelijkertijd kan het

verschoningsrecht een belemmering voor de waarheidsvinding vormen.

Met het oog hierop en vanwege de toenemende mate waarin advocaten

werkzaamheden verrichten die ook door andere dienstverleners – aan

wie geen verschoningsrecht is toegekend – kunnen worden uitgevoerd,

bestaat er onduidelijkheid omtrent de reikwijdte van het advocatuurlijke

verschoningsrecht.

Het voorgestelde gemoderniseerde Wetboek van Strafvordering tracht

die onduidelijkheid op te lossen door wettelijk te erkennen dat niet voor

elke dienst van advocaten dezelfde regels omtrent het verschoningsrecht

gelden. Dat betreft bijvoorbeeld de werkzaamheden die zijn verbonden

aan forensisch onderzoek: dat wordt als ‘niet advocatuurlijk’ gezien. Na

boekhoudschandalen en de financiële crisis zijn compliance, de naleving

van gedragscodes en gedegen corporate governance van groot belang

en advocaten spelen daarbij een grote rol. Zij kunnen ondernemingen

bijstaan maar alleen indien hun verschoningsrecht maakt dat zij optimaal

hun beroep kunnen uitoefenen, door vertrouwelijke feiten bespreekbaar

te maken. Wat de advocaat in de hoedanigheid van adviseur ontdekt zou

dan ook onder de geheimhoudingsplicht en dus onder het

verschoningsrecht moeten vallen.

Geeft inzicht in de vraag of de voorgestelde wettelijke wijziging van het

verschoningsrecht wel toekomstbestendig is voor Nederlandse

advocaten – met strafrechtelijke kennis – in de ondernemingsrechtelijke

adviespraktijk.